می خوام بگم : دوست دارم! به پنجره به آسمون!

به این شب آینه دزد! به تک درخت کوچه مون!

می خوام بگم : دوست دارم! به تو ! به اسم نقطه چین!

به گریه های بی هوا! به کولی کوچه نشین!

می خوام بگم : دوست دارم! به هر رفیق و نارفیق!

به شاعران بی غزل! به جنگلهای بی حریق!

می خوام بگم : دوست دارم! به قاتلم ! به روزگار!

به اون کسی که میندازه به گردنم طناب دار!

دنیای ما عوض می شه ، تنها با این جمله ناب:

دوست دارم ، دوست دارم ، دوست دارم تو این عذاب!

می خوام بگم : دوست دارم! به بادبادک به مدرسه!

به ترکه ی خیس انار ، کنار درس هندسه!

می خوام بگم : دوست دارم! به مرغ عشق بی قفس!

به جغد پیر بد صدا! به نی زنای بی نفس!

می خوام بگم : دوست دارم! به هر چی خوبه ، هر چی بد!

به خونه های کاگلی ! به سیبای توی سبد!

می خوام بگم : دوست دارم! به بغض تلخ انتظار !

به بدترین فصل سفر! به اخرین سوت قطار!

دنیای ما عوض می شه ، تنها با این جمله ناب:

دوست دارم ، دوست دارم ، دوست دارم تو این عذاب!               (یغما گلرویی)

میلادت مبارک عزیزترین این خانه، مهربانترین این همه سال و روز و شب...باورش سخت است که 15 بهمن امسال چشمان مهربانت در خانه را به رویم باز نمی کنند تا گرمای آغوشت را حس کنم...تا برایت تولدت مبارکی بخوانم و صدای خنده هایت را بشنوم...باورش سخت است باوفاترین یاور...

روزهای زندگی در گذرند..مثل برق ، مثل باد! هرگز 15 بهمن 84 فکر نمی کردیم که فرسنگ ها فاصله میانمان ایجاد شود ، که بروی! که بمانم...رسم روزگار است دیگر نمی شود تغییرش داد.

یادت نره که یاد تو همیشه همراه منه!

یادت نره که خواستنت مثل نفس کشیدنه!

یادت نره که آینه از طپش تو روشنه!

یادت نره نبودنت جونم ُ آتیش می زنه!                  (یغما گلرویی)

بهترینم! تا رسیدن به قله های موفقیتت راهی نمانده... تا اینجا همه موانع را پشت سر گذاشتی ، باور کن که باز هم می توانی، اراده کن و توکل، هر فتحی سختی دارد و توان می خواهد، تومی توانی ، به تو ایمان دارم..

در ان سوی مرزهای دنیا ، میلادت را تبریک می گویم و برای تو که بهترین همه دقایقم بودی و هستی و خواهی بود ، آرزوی شادترین و بهترین لحظات را دارم...یادت باشد که :

" هست آن نیست که هر لحظه کنارت باشد

هست آن است که پیوسته به یادت باشد"